Lieve volgers van ons blog,

On savontuur zit er bijna op, maar we hadden nog 2 dagen ( nu nog 1 dag). Vandaag was een lange maar wel leuke dag.

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan, want er stond een lang ritje op het programma: naar het meest zuidelijke punt van Amerika, namelijk Key West. Een rit van 131 mijl. Voornamelijk over 2-baans wegen, zonder dat je er mag inhalen. Ook de snelheid ligt niet erg hoog, veelal 45 mph. Op sommige stukken nog iets minder (30 mph) en op sommige stukken wel wat harder (max 55 mph). Rond 8:30 zijn we dit avontuur aangegaan. In de auto met zwemspullen, drinken en chips voor onderweg. Rond 11:00 vonden we het tijd voor koffie. Maar dit werd iets meer, aangezien Nikita honger had. We hebben maar gelijk vroeg geluncht. Bij een restaurantje vlak voor de bekende 7-mijls bridge. Een 11 kilometer lange brug die de southern Keys met de northern Keys verbind. Met de nodige (plas)pauzes waren we rond 13:00 in Key West. En dan krijg je gelijk het probleem voorgeschoteld, waar je in Miami ook last van had: een parkeerplekje vinden. Gelukkig vonden we dit snel op zo'n 150 meter afstand van het zuidelijkste puntje van Amerika. Dit punt is een attractie op zich. Een kleine rij wachtend op hun moment van vastleggen dat ze op Key West zijn geweest. Ook wij hebben gewacht, maar de "doorlooptijd" is kort. Met nog geen 10 minuten konden wij onze plaatjes schieten. Daarna doorlopen naar het huis van Ernest Hemmingway, waar hij zichzelf heeft dood gedronken (naar het schijnt). Maar hier moest je voor betalen, en dat gingen wij dan niet doen. Van buiten nog wat fotootjes schieten en dan snel de verkoeling opzoeken. We hebben eerst op Key West nog wat gezocht, maar dit waren strandjes met niet al te helder water. Kan misschien wel komen door de wind. Afijn, de auto in en een ander plekje zoeken. Dit vonden we op de Marathon Key, en wel op Sombrero-beach. Een klein strandje maar ook weer met wat minder helder water. Toch maar afkoelen en Nikita en ik hebben een zandkasteel gebouwd, met goed bouwzand. Rond 17:30 de auto in en nog 2 uurtjes terug tuffen voor het eten. Onderweg nog een plaspauze gemaakt, en een ijsje gehaald (Hans en Nikita) en foto's geprobeert te maken van een ondergaande zon. Daarna weer lekker gegeten bij Longhorn Steakhouse, hier in Homestead.

Onder het eten werden we er aan herinnerd dat het vandaag in Nederland al moederdag is. Dus bij deze: Ma fijne moederdag vanuit Amerika. Ik hoop dat ik het je morgen (voor jullie vandaag) ook nog even via Skype zelf kan vertellen.

Morgen is het onze laatste volledige dag. Het zal een dagje worden waarin we het rustig aan gaan doen. Nikita wil nog dolgraag in het zwembad hier zwemmen, dus dat zullen we vast wel in ons programma voor morgen opnemen. Wat we verder de dag gaan doen, weten we nog niet. Dat zien we morgen wel.

Voor nu wil ik jullie weer dikke kussen en veel liefs van ons geven,

Nel, Hans, Sabrina, Bas en Nikita